Como recordo ler "La isla de la mujer dormida" de Arturo Perez-Reverte

Recordo que nun periodo no que me bloquearan o carnet da biblioteca por algun retraso, pedinlle a miña nai que me deixara ler este libro que lle acababan de regalar. Fixeno sen moito entusiasmo pois preveia o que me podia atopar. Do que lera de Arturo Perez-Reverte, do que sabia da sua prolifica carreira, o que agardaba foi o que atopei. "La isla de la mujer dormida" e un cocktail de contidos axitados, aderezados con algo de intencion e que dan como resultado, un libro fácil de ler, que mezcla amor, sexo, drogas, espioxe, Guerra Civil etc.. a todo isto ambientado no Mediterraneo Grego.. salpicado de pinceladas historicas e pouco mais.. Arturo Perez-Reverte e un escritor que se gaña moi ben a vida facendo o que fai e trata de disfrutar de cada investigacion para cada libro. Literariamente pouco que aproveitar.

Como recordo... porlle tarefas de futbol na casa

Recordo que tentaba traballar con el que aproveitase o tempo da mellor maneira. Non me gustaba que os momentos de ocio, as escasas tardes de ocio na casa, os adicase en totalidade a xogar a Play e ver reels de todo tipo en internet... tentaba que orgazise o tempo entre Play, TV, adiantar algunha materia do colexio e practicar tecnica individual. Con 12 anos David deixabese encamiñar bastante ben, e con pequenas desviacions cumplia as tarefas. Na casa poucas habilidades de futbol que lle supuxesen un desafio se podian practicar, co cal nos centrabamos en dar toques. Cun balon de futbol, cun mini balon de futbol, cunha pequena pelota de espuma e con unha pelota de tenis... todo isto na sua habitacion. Co balonn pequeno amarillo coa esquerda 27, coa dereita 143 e con ambas alternando 100. Coa pelota de espuma azul, coa esquerda 30, coa dereita 120 e con ambas 118. Coa pelota de tenis, coa esquerda 19, coa dereita 25, con ambas 29.. e coa pelota de futbol, coa esquerda 29, coa dereita 104 e con ambas 200 toques (aquí o espacion limitabao)

Como recordo .. a segunda fase da oposicion de Sergio en Pontevedra

Recordo que chegara a proba psicoloxica ben posicionado. Para preparar esta acudiu a unha psicologa coa que facia test similares os que lle podian poñer e daballe indicacions de como xestionar a entrevista personal. Era unha proba de apto e non apto, aparentemente sinxela pero cuns criterios de evaluacion moi subxectivos. Pasouna sen problema, e con el todos os demais. So quedaba ultima, proba practica de habilidades. Facer uns nudos, de entre moitos.. subir unha escaleira, conducir un camion e tender mangueiras.. probas de habilidades, nas que os interinos xa teñen certas ventaxas.. Sergio unha vez rematada estaba relativamente contento, seguro, lembraba todas as probas e onde creia poder dado mais. Foi o ultimo en realizala e non pudo observar os demais.. lembraba que de 6 nudos, fixera 4 , que a escaleira a subira mais menos ben, e tramo de camion casi fora perfecto... o dia seguinte darianlles as notas.. e cal foi a sorpresa, deronno non apto... o cal significaba quedar sen praza e pasar a ser ultimo.. o mazazo foi importante.. e o tufo a inxustiza abafante.. voltas e voltas tentando atopar unha explicacion.. visto o visto, so quedaba poñer recurso para pedir revisar as notas... e en funcion dos argumentos, pelexar ata dar coa verdade e eliminar calqueira minima sospeita de trampa..

Como recordo leer "La Buena Suerte" de Alex Rovira e Fernando Trias de Bes

Recordo que buceando por distintos post na busqueda da mellora, atopei a recomendacion deste libro fabula. Busquei en internet a posibilidade de descargalo en pdf, atopeino e descargueino... non era moi extenso co cal a sua lectura sería moi sinxela. "La buena suerte" e un libro sinxelo, apoiado en catro ideas claves, que asumidas e levadas a práctica, adentrante nun mundo onde os limites esvaecense... O libro "La buena suerte" distigue entre a sorte, que e algo efimero que non depende de un e a Boa Sorte, a cal podemos serar nos mesmos co cal e inasgotable... so hai que tomar a decision de ir a por ela, moitas veces creando novas circunstancias, dende xa,se postergar para outro dia, sen preocparte polo azar e con paciencia, atento sempre a crear circunstancias para que aparezca a oportunidade. O libro e facil de ler e moi instructivo.

Como recordo... ir sumando minutos de adestramento con David

Recordo que estabamos nunha etapa na que David ainda era manexable. As suas gañas de mellorar permitian organizar tarefas con el, na busqueda da mellora. Asi faciamos pequenos adestramentos, que tratabamos de variar e incluir constantes pequenos retos para mantelo activo. Pequeno quecemento de pases cortos con ambas pernas. Repetecions de devolucions altas, control-pase co pe alto sen caer, contro rodilla-pase sen caer, devolucion de cabeza, control co peito e devolucion, 10 veces cada fase, en parado e en movemento... zig-zag e golpeo con ambas pernas, buscando escuadra inferior e escuadra superior.. si marcaba "x" penalizabame a min, con flexions ou abdominales... no medio unha carreiras de todo o campo de futbol (David 13´91".. Ruben 13´99"), de 10 metros (David 2"08.. Ruben 2"21) e de 20 metros (David 3"69 e Ruben 3"76)... intentar meter gol sin angulo... cantas veces darlle o largeiro... centros control orientado e buscar escuadra inferior ou superior, envio longo control-conos e pase a banda entre dous conos, boleas... etc.. toque cunha pelota mini.. record perna dereita 131 toques e coa esquerda 56 toques...así iamos pasando o tempo e sumando minutos de futbol...

Como recordo .. a primeira fase da oposicion de Sergio en Pontevedra

Recordo que o traballo de prepararación fora bo. Horas de biblioteca, academia, piscina, pista atletismo, ximnasio... sen distinguir semana de fin de semana... a proba teorica consistía en 30 preguntas. Como sorpresa entraron algunhas de callexeiro (nas ultimas non entrara ningunha), con cal algun erro inesperado sorprendeuno.. con todo iso sacou a terceira mellor nota empatado con algun mais... como curiosidade a mellor nota obtivoa un rapaz fillo de bombeiro con cal compartia academia e polas referencias que tiñan uns de outros nos debia estar na quiniela das mellores notas ¿??... pasaron de 85 aproximadamente 30 persoas.. agora topaban a fisicas, apto ou non apto, consistian en corre 100 metros en menso de 13", levar un saco de 30 kilos durante 200 metros en curva en menos de 36", correr 1000 metros en menos de 3´05", facer 16 dominadas e cun descanso de 2 minutos subir unha corda de 6 metros, saltar 2.30 metros dende parado, e nadar 150 metros, 50 nadando, poñer aletas, bucear 25 metros, nadar 25 metros e levar durante 50 metros unha bola de 5 kilos.. superou a proba con exito. Podes ter a preparacion, pero un tropezo, un mal apoio, a presion.. podeche facer fracasar... tivo ese punto de sorte para superar eses pequenos incidentes que te achega o fracaso... so quedaron 7... co cal seguia avanzando de xeito positivo... a seguinte proba era desarollar un dos temas, primeiro por escrito e despois lelo diante dun tribunal.. obtuvo a mellor nota o cal situabao nese momento na primeira posicion..., a medida que superaba probas gañaba en confianza e optimismo, iso faciame feliz, e asi llo escribin, sentiame moi orgulloso del, era consciente do seu esforzo pero sobre todo desas loitas interiores que tivera que ir gañando contra el mesmo e incluso contra o peso dos erros do pasado.... a seguinte proba era a proba de galego, o ser a oposicion nun concello do Bloque, esta tiña mais importancia do normal. Noutros concellos con ter o Celga era suficiente, neste non, era una proba escrita que neste caso consistia en enviar un informe dun suceso a unha entidade, no cal se valoraba a riqueza lexica e os erros ortográficos... neste caso o resultado non foi todo o satisfactorio que agardaba, ... os que tiña por detras recortaronlle distancia... co cal Sergio quedo algo decepcionado cos resultados... nuns dias recuperouse.. agora tocaba preparar a proba psicoloxica (apto ou non apto) e pasar unha proba de habilidades.. puntuable... cando dependes so do teu traballo e esforzo, as dubidas, ainda que estan aí, son controlables... cando sospeitas que outros factores poden interceder sempre xogas cunha incertidume que te pode facer dubidar.

Como recordo.. ir a un Restaurante aspirante a Estrela Michelin

Recordo que tal vez me "dominaba" algo certo resentemento por condicion de nacemento. Algo en min, rexeitaba todo aquilo que cheiraba algo a exclusividade e inaccesible para todos. Aproveitando unha cea de empresa acudimos a un Retaurante aspirante a Estrela Michelin. Vivimos unha epoca onde todo aquilio que fagas enmarcase dentro de unha Experiencia. Penso que aqueles que tratan de explicar o exito de certos negocios, actividades etc.. chegan a conclusion de que o exito redica en convertilo todo en unha Experiencia... por isto no caso dos restaurantes, a parefernalia enmascara de tal maneira a calidade dos menus que quedas cautivado por causas alleas o principal. O recibimento, un espacio exclusivo, unha explicacion detallada dos ingredentes de cada plato, orixe etc.. uns platos diminutos, de sabores intensos, novedosos... non por iso mais espectaculares.. un viños rebuscados e explicados... uns postres diferentes buscando iso mais a diferenciacion que a perfeccion.. un final sorprendente... e en resumen, mais marketing que disfrute do paladar.. en resumen unha Experiencia.

Como recordo ler "Lois Pereiro. Naufrago do Paraiso" de Marcos Calveiro.

Recordo que vas mudando o xeito de elexir lecturas. Por momentos deixaste levar por algunha recomendacion, outras veces buscas eses listados de titulos recomendados... neste caso deixeime levar polo azar. A miña ultima lectura foi en galego, o titulo fora suxerido pero na biblioteca so tiñan a edicion en galego, no dixen que non. O rematar de ler este libro, vin que outros libros se publicaran na mesma editorial, e asi foi como atopei este libro "Lois Pereiro. Naufrago do Paraiso". Non foi unha lectura a cegas, sentin atraccion polo persoaxe. Poeta, que morreu xoven e se criou nun entorno rural. Na sinopse do libro faciase fincape neste detalles co cal agardaba atopar detalles dunha infancia con similitudes a que eu vivira... non foi asi.. o libro da breves pinceladas da vida de Lois, recollidas de entrevistas de persoas do seu ambito... semella un reportaxe cinematografico para presentar nunha homenaxe o autor.. o ton e plano, a sua personalidade e plana.. non sei, dalgunha maneira decepcionoume o libro, tal vez porque as miñas expectativas cecais non se correspondian coa dimension do personaxe...

Como recordo ler "Fahrenheit 451" de Ray Bradbury

Recordo que buscando algunha opcion interesante de lectura, nalgún lugar atopei recomendado este titulo.. acudin, como facia ultimamente, a Biblioteca Xose Neria Vilas en Vigo, e atopeino, pero en galego, non foi impedimento para achegarme a sua lectura. O reflexionar sobre o seu autor, lembrei que non fai moito indo no AVE, xusto o meu lado unha persoa da miña idade lia un libro desta autor. Lembrome deste feito, porque por curiosidade busquei o autor dun titulo que non coñecia. Teño que dicir que cando descubrin este titulo o primeiro que me viu a cabeza foi pensar que era o guion do documental de Michael Moore "Fahrenheit 9/11. "Fahrenheit 451" conta a istoria de Montang, bombeiro que se adica a queimar libros. Falan dun mundo achegándose a extincion. Un ser humano deshumanizado, desposuido do coñecemento, onde os libros e os seus posuidores son perseguidos e aniquilados, pois son considerado reductos da tristeza e pensamentos dañiños.. o de menos e istoria o realmente impactante e como un libro de 1953 reflexa o mundo actual. Pensamento común, incapacidade para a reflexion, unha vida dixital ficticia, drogas, suicidio, control... Ray Bradbury anticipase en 70 anos a moitas das circunstancias que son actualidade no momento que escribo estas letras.

Como recordo xogar con David as Olimpiadas

Recordo que de neno para intentar atrapalo na practica, no entrenamento.. tiña que votarlle imaxinación buscando novos retos competitivos... asi planificaba un duelo contra el con distinta probas e puntuacions... tiros a canasta, series de 5 tiros dende 3 angulos diferentes (gañoume 7-2), tiros a porteria pequena dende 30 metros aprox (gañoume 1 - (-3)) toques ca esquerda (fixo 42) .. toque coa dereita (fixo 400) sprint de 30 metros aprox, fixo mellor tempo 4,64 segundos.. salto desde parado, gañeille... partidos de tenis, gañoume os 3, partidos pingpong gañoume os 3, lanzamento de fora de banda, gañei, conduccion rapida esquivando conos e tiro, desacerto suma segundos, fixo o mellor tempo.. tiro precision porteria dividida, gañou el ... asi pasabamos o tempo, buscando a mellora.