Como recordo... o Cabo Vilano

Alí onde din terminaba o mundo, cheguei por razóns de traballo.
A Costa de Cabo Vilano semella afiladas cuchillas que se adentran nun Mar, nai e tumba de moitos mariñeiros.
Na terra, silenciosas rochas milenariarias aguantan pacientes as incesantas embestidas do mar, adormecidas polos asubios dos ventos...
Esta recuncho de Natureza primitiva, foi profanado pola man do home, sementando o monte de muiños de vento e a costa cunha piscifactoria obscena.