Como recordo... a Pastelería das Pozas.

Tiña un tamaño considerable e dende a súa apertura encheu a zona de un cheiro agradable a hoxaldre.
Recordo que nos días de color, sacaban a enfriar as bandexas cheas de palmeritas a un espacio cuberto que tiñan na porta do establecemento.
Este feito nos aproveitabamolo para coller "o descuido" algúns deses dulces. Moita veces estaban tan quentes que voltabamos o escondite coas mans vacias e algún queimazo.
Este negocio a verdade e que era curioso.
Nunha parte do recinto o dono construiu unhas cuadras para gardar cabalos e outros animais.
Tamén recordo que durante un tempo tiveron atado un mono a un pino enfrente a nave. Este estaba prendido por unha longa corda e nos pasabamos moitas tardes xogando con el, sobre todo tentando burlar os seus arañazos.
Aínda hoxe teño curiosidade por saber quen era o dono de ese negocio.