Como recordo ... a presencia de David na Tic Tac 2022

Recordo que no primeiro dia de competicion so xogamos un partido. David intercambio a posicion de media punta e despois de lateral izquierdo. Os primeiros minutos, foron bos, sen moita incidencia no xogo pero creando peligro. Foi o primeiro cambio, situacion que acepta pero que non acaba de asimilar. Ese partido acabamolo perdendo 3-0 frente o Español. Pesounos o feito de non estar acostumbrados a competir con rivais do mesmo nivel e o feito de ir por detras no marcador acentua as nosas carencias como equipo pouco traballado, pois nos entran as presas e intentamos facer a guerra individualmente. Os animos do entorno chegaban tocados, agora tocados e fundidos. Trato de manter a calma, o traballo de David esta feito, implicacion, interese, esforzo, apreciables melloras, adaptacion a diversos postos, mellorando en liderazgo e areas de melloras identificadas... porque non brilla en situacions top.. boa pregunta... podria achacalo a feitos externos, e quizas so acertara en parte, non quero tomar ese camiño... non asi Isabel que frustrada arremete contra min, tal vez teña razon, acusame de cobarde, de saltimbanque, de non protexer os interes do meu fillo.. non sei, tal vez ese sea o camiño, pero non esto convencido de que o queira coller.. apenas durmo esa noite, non estou preocupado nin intranquilo, pero penso nas palabras de Isabel, nestas situacions.. teño claro que amo os meus fillos, que comparto os seus soños, que quero protexelos para que camiñen hacia eles cheos de recursos e preparados para as dificultades, que quero esforzarme para que non perciban as miñas dubidas e inquedanzas.. no caso de David ten 10 anos, ninguen ten dereito a perturbar a sua infancia, a non deixarlle disfrutar destas experiencias como un neno, coma un xogo.. non temos dereito como pais a que perciban os claroscuros do mundo visto coas lentes complexas dos adultos.. a segunda xornada presentabase complicada, pois como equipo de pais arrastrabamos unha epoca de desavenencias e interes diverxentes... reparto de minutos de xogo, non convocatorias, etc... nas horas de insomnio chegara a unha conclusion. So quedaba animar, tratar de contaxiarnos e contaxialos e tira para adiante. Dinlle simbolicamente a volta a gorra que levaba, tentando darlle a volta a situacion.. asi ben cedo comenzamos gañando 1-0.. nun campo pequeno, unha ratonera... fixemos cambios tacticos, David xogou lateral por unha banda, Nico mais adiantado.. gañamos en chegadas e verticalidade.. mais pegada.. no siguente partido xogabamosnos o pase, gañamos ben.. mellorando.. seguimos traballando a positividade... co tempo todos teñen o seu momento de gloria.. asi foi para Humber, Curras, Isaac... o primeiro cruce tocounos co Valencia... xogamos mellor que eles, repuxemonos a un gol ilegal por falta.. pelexando ata conseguir o empate e perdendo como mais doe, a penaltis... David errou o penalti decisivo, choros da nai, do fillo... pequeno duelo e analizar o porque do fallo... un area de mellora, colocar mellor o pe de apoio no golpeo para evitar o desequilibrio... tocaba xogar de novo, e dicir, oportunidade para resercirse.. e voltamos gañar, duelo superado, toca aprender... o dia acabou mellor, todos os pais ceando xuntos entre risas disfrutando do afortunados que somos, como debe de ser...O ultimo dia tocou madrugar, para gañar e recuperar a autoestima frente o Levante que nos arrasara en Madrid.. conclusion, que che gañen non quere dicir que sexan mellores que ti, senon que ese dia foron mellores... asi avanzamos ata acadar o noveno posto, e coa sensacion que por detalles non acadamos un posto mais meritorio e observando que os nosos nenos esta a altura dos mellores, pero con amplio marxe de mellora. Que fara a diferencia, as gañas de querer mellorar e atopar o camiño axeitado... o deporte danos leccions todolos dos dias, se poñemos o foco no aprendizaxe positivo... es dia regalounos unha final inolvidable entre Arxentina e Francia, onde un entrenador lle gaña a batalla a outro no platexanento inicial, o outro retifica sacrificando dous xogadores polo ben do equipo, remonta... un equipo toca co ceo e de repente volta a vivir pesadelas dun pasado que o atormenta.. 2 equipos xogando o limite... presion inmensa que so un a supera si viviu moitas Tic Tac... a perseverancia fai que o futbol che devolva o que lle adicaches....