Como recordo... o primeiro combate de boxeo que vin de Sergio

Recordo que despois de uns achegamentos dubitativos o Moi-Tai, Sergio decidirá probar co boxeo... cas secuelas de pai primeirizo e sobreprotector eu tomabao con excepticismo pois non acababa de velo nese ámbito, mais ben pensaba que era outra moda pasaxera… pouco a pouco funme decatando de que o boxeo prendera en el con forza.. que lle adicaba horas todos os días, e esforzó, pois poucas veces vin traer unha roupa de entrenar tan suada.. os cambios eran para ben, pois pasou de unha vida anarquica, a polo menos ter unha constancia no deporte que lle esixia unha boa alimentación e unha vida algo mais ordenada... neste deporte o seu tutor era Paco Amoedo, persoa moi recoñecida dentro do boxeo e nada mais coñecelo daste conta que estas diante de unha persoa acostumada a enfrentarse a caracteres difíciles e convencido que so a través da disciplina, do esforzó e ser persoa so podes avanzar no boxeo como na vida.. asi que lle confiei o meu fillo. Despois de horas de entrenamento chegoulle a Sergio a oportunidade de subir o ring.. foi en Valladolid e non podemos acudir.. perdeu, por nervios, por inseguridade, por falta de templanza.. foi un mazazo para el e unha recaida na relacion familiar.. o seu sentemento de fracaso voltou traer a sua mente vellos fantasmas do pasado.. pero non se viu abaixo seguiu entrenando buscando outra oportunidade.. Asi chegomos o dia de hoxe en Salceda, no pabillon.. ali acudimos todos en familia para apoialo.. para todos era o noso primeiro combate.. chegamos cedo e de repente te ves inmerso nun ambente diferente.. contrasta o publico coo sobriedade dos árbitros.. media grada chea de xitanos zamoranos... primeriro combate un xitano que semellaba pelear pola sua raza liouse a golpes co seu contrincante como si de unha pelea callexeira se tratase.. publico excitado, gañou.. non acababa de ver o meu fillo naquelas peleas.. asi foi avanzando a noite ata o seu momento.. saiu o ring e primeiro que pensei e que delgado esta, apreciabaselle algo de nervisismo.. peleaba en 75 kilos e debía pesar 72.. o seu rival de 30 anos era mais baixo e fornido.. empezou o primeiro dos 3 asaltos e Sergio mostraba ímpetu e sobre todo calidade nos seus golpes, limpios, certeiros e cheos de enerxia, arrollou o seu rival,.. no primeriro asalto tiña o combate gañado, no segundo faltoulle templanza para deixarse levar e no terceiro despois de un baixon físico preocupante recuperouse para noquear o seu rival.. gañou por KO.. celebrouno con emotividade.. todos o celebramos uns de unha forma mais efusiva que otros.. mereciao .. eu sintiame moi feliz pois esta victoria creo era a resposta necesaria o esforzó... confiaba que a través do boxeo Sergio fose canalizando a enerxia que levaba dentro e ir atopando seu camino na vida.. facia feliz ver a el e a David orgulloso disfrutando da victoria...