Como recordo... corre baixo a choiva.

Recordo que de neno encantábame correr baixo a poalla... correr sen parar, sentindo como a humidade da choiva esvaraba pola espalda ata empapalo todo. Era un sintoma de liberdade e rebeldía ante as adversidades. Un raro empache de autoestima, esa enerxía que fortalece o espíritu, dandoche a dose necesaria de confianza para poder afrontar novos retos.