Como recordo... a incomprension

Recordo que en determinados momentos tes que tomar decisions, elexir onde estar, sacrificando a aqueles que mais queres pero que consideras que están nunha situacion comoda acurrucados uns cos outros... asi cando tua nai esta mal, lonxe da sua casa, nunha situacion de incertidume, decides que ela quen te necesita e ali estas... cando o traballo che xenera inquedanzas que nos sabes como atallar, adicaslle mais tempo que o necesario... asi vas tomando pequenas decisions sen preguntar canto te necesitan os demais, pois consideras que non e necesario pois sinteste tamen como danmificado por non poder estar con eles e consideras que os que te queren comprendente sen mais e aceptaran as tuas decisions con comprension.. tristemente non e asi, o Eu e unha palabra inmensa que chega a convertirse nunha carcere, na que aprendes os peores sentimentos... recordo debatirme nestas circunstancias con resignacion e ir asumindo que no camiño da vida as veces vas perdendo persoas que so te acompañan como unha carga, bloqueandote coa sua incomprension..