Levaba no Colexio Martín Codax desde o inicio da etapa escolar.
Entre o método de ensinanza bastante novidoso do centro e a distancia temporal cos meus anos de estudiante, trataba de non interferir na súa aprendizaxe por medo a confundilo.
Convertinme nun observador da súa evolución, as veces coa inquedanza propia de quen non ve avances pero finalmente contento dos resultados e sobre todo da consolidación destes sobre a base da lóxica.
Recordo que, según os profesores, meu fillo era bastante falador, precipitado na resposta, despistado e amante do esforzo xusto. Pero en xeral non tiñan queixa pois aprendía sen ningún tipo de dificultade.
miércoles, 17 de junio de 2009
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario