Como recordo... as mazas da Susana.

Recordos... que me enchen a boca de saliva. Calor, xogos, sudor, seonllos ensangrentados, a terra como cura... as mazás que ricas mazas. Collelas do chan a escondidas, imaxinar a emoción de estalas roubando. Sair correndo sen ninguén detrás. Vivir cada instante como un conto. Facer da camiseta unha bolsa, coller para hoxe e para maña, suficientes para toda a vida. Comer fruta, comer vida... para recordar quizás o sabor dos caramelos.